Çarşamba, Ocak 23, 2008

Bebek kokusu


Neva sanki hep bizimle beraberdi. Yani o yokken henüz ailemize katılmadan önce biz ne yapardık ki ! Annelik biraz da telaş, paranoya ve hep merak demek aslında. O yanımda olmadığında sürekli bir merak hali var ben de. Ayrı gittiğimiz her yer, geçirilen her dakika aklımın bir köşesinde hep O var.
Günlüğümüze yazmayalı çok zaman oldu. Aslında yaşanan öyle çok şey, kayıtlara geçmesi gereken öyle güzel anılar oldu ki!
İlk ve bizim için en büyük tecrübeyi yılbaşından önce yaptığım iş gezisi ile yaşadık. Neva ' dan şu ana kadar hiç ayrılmamış, gündüz birlikte olamasakta gece mutlaka bir arada olduğumuz bir 2,5 yıl geçirmiştik. Arkadaşlarımdan da çok duyuyorum, çocuklarını bırakıp kendilerine vakit yaratıyorlar, ya da başbaşa kısa tatillere çıkıyorlar.
Biz bunu hiç yapmadık. Sanırım istemedikte. Birlikte olduğumuz kısa haftasonlarını doyasıya yaşamayı tercih ettik. Biz Neva ile birlikte çok eğleniyoruz çünkü, o bizim küçük arkadaşımız neredeyse.
İş gezisi benim için mecburi olunca 3 günlük bir ayrılık yaşamak zorunda kaldık !
Benim asıl korkutuğum gece kalkarda beni ararsa oldu. Korktuğum nisbeten başıma gelse de, zaman hiç geçmeyecek gibi olsa da o günleri atlattık ve unutamayacağım bir karşılaşma yaşadık. Beni görünce ne yapacağını şaşırdı boynuma atladı, ''ben seni çok özledim anne'' dedi, '' sen nerdeydin ben seni çok merak ettim '' dedi, bir garip oldu, sonra arkasını döndü ve sek sek oynarak, lay lay lay diye bir şarkı tutturdu, beraber yaptığımız dansı yaptı:) Sarılıp sarılıp öptü. '' Anne mizzz gibi kokuyorsun '' dedi. Bense ne yapacağımı şaşırdım, kucağımdan indirmedim. Bol bol öptüm kokladım. O an farkettim ki asıl meleğim '' misss'' gibi kokuyor. O nasıl güzel bir bebek kokusu. Alışmışım ya kokusuna ayrı kalınca burnumda tüten, özlemime özlem katan o bebek kokusuymuş.
O gece ve daha sonraki gece de beraber sarılarak yattık. Sonra durup durup ben de işe gelicem diye tutturdu. Oysa ki iş yerimi hiç sevmiyor, kapısından bile içeri girmez!
Şimdi onu her gördüğümde, işten her dönüşümde sarıldığımız her an şükrediyorum. Annesine sarılamayan, çocuğunu göremiyen, çocuğu ona gösterilmiyen her anne, her çocuk için de dua ediyorum...

Hiç yorum yok: