Çarşamba, Eylül 19, 2007

Bir fikrim var!


-Anneciiimmm bi fikrim var!
-Hadi tatlım artık uyuyalım, bak çok geç oldu
-Annecimm bi fikrim varr!
-Söyle bakalım
-Hadiiii yatakta zıp zıp ( yatakta zıplayalım)
Çok geçmeden
-Anneciimmm ben bişey unuttum
der ve içeri koşar bana da sen bekle der.
Ben yatakta bir süre beklerim artık seslenince koşarak gelir, yatağa tırmanır. Bu arada çoğu kez elimde onun pijamaları yatakta bekler olurum. O ise giymemek için bin dereden su getirir sürekli '' fikir '' üretir.
Ben üşeteceksin hadi gel dedikçe o çıplak ayakla sadece atletle koşarak içeri kaçar bi yandan da kıkırdar.
İçeride bişey düşürürüm ses gelir. Hemen koşarak yanıma gelip
-Anneciiim sen yanlış yaptın der ben kalakalırım.
Sabahları telaşla hazırlanırken üzerimi giymiş tam makyaj yaparken yanımda bitiverir. Küçük boyuyla yetişemeyeceğini anlayınca bacaklarıma yapışır.
-Anneciim bana ruj ver.
Ardından ben daha bişey söylemeden eğilip kulağıma sessizce
-Çocuklar ruj sürmez. Babacıım öyle dedi. Hadi!
Ben ne hadisi diye düşünürken o lafı yapıştırır.
-Ben büyüdüm kocaman oldum.
Hadi bir kerelik sürelim diye uzattığım ruju kaptığı gibi içeri koşar. Döndüğündeyse dudaklarının üzeri boyanmıştır:)) Evet kızım dudaklarının üzerini boyar:))
Ben yemek yemesi için gönlünü etmeye çalışıp fırsat kollarken o oturduğu yerden kalkmadan '' ben tokum '' der işin içinden çıkar.
Son günlerde Neva ' yla vaktimiz böyle geçiyor. Yemek yemesi için bin numara yapıyoruz. Canı isteyince yiyiyor ama biz biraz sabırsız davranıyoruz. Eski yeme düzeni kalmadı, tabii uyku düzeni de.
Artık kendine göre sevdikleri ve sevmedikleri var. Bir şeyi isterse hemen '' beğendim '' diyor.
İsteklerini dile getiriyor.
Aslında kızım büyüyor. Çoğu kez kızmış gibi yaparak, gülmemek için dudağımızı ısırıken yakalıyoruz BaBa_HaKaN' la birbirimizi. Öyle komik şeyler yapıyor, kendini ifade etmeye çalışıyor ki. Kızdığımız bir şey içinse izin almaya çalışıp
-Annecim kibar kız oldum. Yapabilir miyimmmm?
diye gönlümüzü yapmaya çalışıyor.
Daha şimdiden o da anlamış bizi nasıl yola getirir, ne yaparsa izin veririz hepsinin farkında.
Son günlerde Anne-Baba kelimesini bir de Anneciiiimm-Babacııımm diye söylemeye başladı ki içimiz eriyor resmen:)
Tam da 2 yaş sendromu denen dönemdeyiz. Herşey benim istediğim gibi olsun, kendim yaparım ve mümkünse bolca
'' hayır ''. Bazen ne yapacağımı şaşırsam da bu dönemin en güzel tarafı artık Neva herbirimizle ayrı ayrı şeyler paylaşmaya başladı. Büyüyor hem de hızla, ne mutlu ki beraber paylaşabiliyoruz bunları!

Hiç yorum yok: