Pazartesi, Kasım 19, 2007

Minik

Sabah kucağımda, oturuyoruz.
-Anne sen işe gitme.
-Ama olurmu bak hem sana el sallayacağım, pencereden bak tamam mı
-Hayır sen işe gitme, ben seni çok özlüyorum
-Ben de özlüyorum, ama hem artık sen büyüdün
-Hayır ben büyümedim, küçüküm.
Sarılıp öptüm sıkıca. Haklısın canım sen daha çok ama çok küçüksün, zaten sen hep benim
küçüğüm olarak kalacaksın dedim kulağına sessizce.

Hiç yorum yok: