Piyano

Zaman ne de çabuk geçmiş.
Şu fotograflar olmasa belki de hiç anlayamayacağız.
Çoğu kez nasıl olsa unutmam dediğimiz pekçok an, konuşma,
bir de bakıyoruz ki unutulmuş bile.
Gün içerisinde pekçok şey paylaşıyoruz Neva ile.
Bugünlerde inanılmaz diyaloglarla bize acayip laflar etmekte.
Dün akşam mesela ,kızdıgımı anladığında yüzüme doğru yaklaşıp minik elleriyle
yüzümü tuttu ve
- hadi ama bak gül biyaz. Hadi bak gamzen çıkacak, ben çok seviyorum gamzeni!!! dedi.
Nasıl yani değil mi!
Ben bu arada çok ciddi durmaya taviz vermemeye çalışıyorum.
Öyle olunca daha bir sokulup öpmeye başlıyor.
Bir süre sonra da zaten ben koyverip başladım öpmeye.
Ama bir daha yapmaması konusunda tembihlerle.
Hayrete düştüğümüz anlar artıyor.
Bizden önce cıkcık yapıp başını sallıyor ciddiyetle.
Koltuğun hep aynı köşesine oturup çizgifilm izliyor.
Yanlışlıkla oturan bir misafiri ise zorla kaldırıyor yerinden.
Bayram ziyareti için gittiğimiz arkadaşımızda var bu piyano.
Neva 10 aylıkken de çekmişim böyle bir fotograf.
Şimdi 3,5 yaşında, kendinden emin, ille de piyano çalmak isteyen
bir küçük hanım.
Gerçekten de çok seviyor müzik aletlerini,
en çok da piyanoyu.
Biraz daha büyüsün ben de isterim piyano öğrenmesini.
Zaman bu hızla devam ederse belki bir de bakmışız
Neva ' nın piyano resitalinden bir karede burada yer almış !
Olmaz mı olur hani!