Pazartesi, Nisan 24, 2006

1YAŞ !!!!


Sonunda beklenen gün geldi ve minik kızımın ilk doğumgününü de kutladık. Zaman ne çabuk geçiyor gerçekten de... Dönüp bakınca hep güzel geçen zamanlar aklıma geliyor.
Beraber gezmelerimiz, ilk dişi, yürüdü yürüyecek derken...
Neyse ben geçen haftadan başlayayım anlatmaya...
Geçen hafta inanılmaz yoğun geçti. Belki de son ayların en hızlı, en yoğun haftasıydı.
En son yazımda BaBa-HakAn ' ın biraz ateşlendiğini yazmıştım. Tüm hafta hastalıkla geçti. Hem BaBa_HaKaN hem de Neva ateşlendi. Ben de uykusuz geçen gecelerle başbaşa kaldım. Hem Neva ' yla hem de BaBa _HaKan ' la ilgilendim. Bir nevi gece nöbetindeydim :)
Cuma günü artık BaBa_HaKaN ' ın doktorasının bitmesiyle okulda bir yemek vardı. Bir de süpriz hazırlamışlar:)
Tüm bunların yanında bir de benim işlerim hiç beklenmedik bir şekilde yoğunlaştı. Ofise uğrayamaz oldum, hep toplantıdaydım. Kısaca yapmak istediklerimi bir bir ertelemek zorunda kaldım. Cumartesi günü için Neva 'yla fotoğraf çektirmeyi planlıyordum. Hani şu klasik anne-çocuk- baba fotografı. Gerçi sürekli fotograf çektirsekte klasik birşeyler de olsun hatıra kalır istedim. Ama haftaya erteledim. Hazırlıkları ancak yetiştirdim:)) Cumartesi akşamından BaBa_HakAn balonları şişirdi, tüm salonu balonlarla donattı. Dış kapıyı bile süsledik. '' The Party is here '' yazılarını astık:) Gece geç saate kadar mutfaktaydım. Bir de tüm gün beyaz elbisesinin altına ayakkabı aradık. Neva sinderalla gibi minik ve tombik ayağını uzatıyor satıcı elindekini deniyor. ''ııhhh bu da olmadı''. Bir türlü bulamadık. Gerçi bu arada çokta eğlendik:) Sonunda pes edip beyaz almaktan vazgeçip beyaz üzerine pembe kalbli bir ayakkabı aldık. Pazar günü erkenden kaldık. Havanın kapalı olduğunu görünce canım sıkıldı. Şöyle pırıl pırıl bir hava olsaydı ya... Neyse zaten tüm 23 Nisan' lar hep yağışlı geçer !! Hazırlıkları sürdürdük. Masayı hazırladık. Bu arada kızım iki üç adım atıp yere oturdu. Kendiside şaştı bu işe:) Yavaş yavaş konuklarımızda geldi. Neva' da uykusunu tam alamasa da uyandı. elbisesini, ayakkabısını giydi.Elinden tuttuk yürüyerek, alkışlarla salona girdik. Girdik girmesine de tabi Neva hem kalabalık, hem gürültü karşısında beklendiği gibi ağlamaya başladı :) Biraz sonra hediyelerimizi açtık. Mumumuzu üfledik. Derken yemek faslına geçildi. Biraz uyusun diye odasına götürdüm, elbisesini çıkardım. Ama yok , uyumaz tabii :) Böylece onca uğraşla aldığımız elbise, ince çorap ve ayakkabı bir kenarda kaldı bizimki ev kıyafetleriyle etrafa gülücükler atmaya başladı:))
Böylece uzun zamandır heyecanla beklediğimiz gün de geçti. Gece yatağında yatarken misler gibi kokuyordu. Tüm gün zaten geçen sene aynı saatlerde ne yapıyorduk onu konuştuk, duygulandık.
Gelen, bizimle birlikte olan, arayan tüm dostlara teşekkürler Mutlu günümüzde yanımızda olduğunuz için!!
Geçen seneden kalanlar, unutamadıklarımız ise bir başka yazı konusu.
SENİ ÇOK SEVİYORUZ NEVA'M !
Şansın ve sevdiklerin bol olsun, gül yüzün hiç solmasın!!
Bana anneliğin tüm güzelliğini yaşattın,
Sen de anne olunca bir gün tüm bu mutlulukları yaşarsın inşallah!

Hiç yorum yok: