Çarşamba, Mayıs 09, 2007

Bitti !


Ne olduysa pazar günü oldu. Hava haftasonu neredeyse yaz sıcaklığındaydı.
Biz de pazar günü kahvaltıyı dışarıda yapmaya karar verdik. Ahlatlıbel hem bize yakın hem de bu mevsim için oldukça güzel bir yer. Oraya gitmeye karar verdik. Hazırlıklar yapıldı, gazeteler alındı, Neva ' nın oyuncakları derken yola çıktık. Bizim gibi düşünen çok kişi varmış meğer. Bir ağaç altına yerleştik. Çok güzel bir gün geçirdik. Etrafta koşuşan çocuklar, gökyüzünde renk renk uçurtmalar.
Herşey çok güzeldi. Parkta oynadık. Hatta epey yanmışız güneşten eve gelince fark ettik.
Ne olduysa dönüş yolunda oldu. Neva hala meme emiyor. Zaten ben de emmesi için elimden geleni yaptım. Hedefim iki yaş idi. Bunu da daha önce yazmıştım.
Dönüş yolunda Neva yine meme istedi. Bu kez '' anne meme tuzlu, pis '' dedi. Ben de işte vakit geldi diye düşündüm. Uzun zamandır en büyük sıkıntım nasıl memeden kesecektim sorusuydu. Bu durumu hemen değerlendirmeye karar verdim. Ve pazar gününden beri Neva meme emmiyor Bu durum gündüz bir problem yaratmadı. Fakat benim işten döndüğüm saatler ve gece emmelerinde problem yaşıyoruz. Akşam yatarken bir şekilde geçte olsa oynayarak yatıyoruz. Ama gece kalkınca işler değişiyor. İlk iki gün ne olduğunu anlayamadı. Ben sürekli konuştum. Durumu anlattım. Adını '' meme '' olarak tam söyleyemese de kendi kendine mızmızlanıyor, birşeyler istiyor, ağlıyor. İlk iki gecemiz çok ama çok kötüydü. O habire birşeyler isteyip ağlarken ben çaresizlik için de isteklerini yapmaya çalıştım. Hep konuşmaya çalışıp bol bol sarıldım.
O ağladı ben de ağladım. Dün gece neyse ki gece ağlamadı. Fakat uzun süre yaklaşık iki saat kadar kitap okuduk. Aynı sayfayı defalarca hem de! Ama ağlamadı ya bu beni çok mutlu etti. Çünkü onun ağlaması demek benim ağlamam demek. Yine güneş doğarken, kuşlar cıvıldarken uyuyakaldık. Bu gece 4. gecemiz olacak. Bakalım ne zaman düzene gireceğiz.
Ben kendi adıma çok memnunum Neva ' nın iki yaşına kadar emmesinden. Ona en iyi mirası bıraktığıma
inanıyorum. Oldukça sabırlı, uykusuz gecelere aldırmadan gönül rahatlığıyla ezirdim Neva ' yı.
Şimdilik tek isteğim bu sıkıntılı günlerin bir an önce geçmesi. Hem benim için hem Neva için.
Moralimiz bozuk biraz.
Eminim Neva düşündükçe pazar günü için kendine kızıyordur. Nasıl oldu da dedim diye düşünüyordur.
Bizi bu güzel havalar mahvetti anlayacağınız!

Not: Fotograf pazar günü karşılaştığımız Sardunya ' ya ait. Teşekkür ederiz. O güne ait anlamlı bir resim oldu bizim için.

Hiç yorum yok: