Pazartesi, Mayıs 21, 2007

En iyi ilaç: Zaman


Zaman gerçekten de en iyi ilaç oldu bizim için. Meme bırakma konusunda 1 hafta çok zorlandık. Ama Neva umduğumdan daha kolay alıştı bu yeni duruma. Sadece akşam yatarken kitap okuma saatlerimiz uzadı. İlk günler gece sık sık kalkarken artık onu da hallettik. Böylece ben de neredeyse 2 yıldan sonra ilk kez kesintisiz 4-5 saat uyuyabildim. Sabahları erken kalkıyoruz. Akşam yatarken beraber yatakta keyif yapıyoruz. Bu bazen bir dergiye bakmak bazen bir kitap okuma şeklinde oluyor. Neyse ki korktuğum gibi olmadı, daha kolay atlattık.
Sanki kutladığımız 2.doğumgününden sonra Neva daha hızlı büyümeye başladı. Neredeyse hepimizle farklı şeyler paylaşan küçük bir arkadaş olup çıktı. Havalarında güzel olmasıyla parka daha sık gitmeye başladığından beri, artık kendi kendine merdivenlerden çıkıp kaydıraktan kayıyor, salıncakta sallanırken şarkılar söylüyor.
Artık elimden tutup yürüyor heryere. Kolay kolay da yorulmuyor hani. Haftasonu çok sevdiğim Tunalı ' da Neva ' yla el ele dolaşmak öyle keyifliydi ki. Yemek için oturduğumuz yerde de uslu uslu oturdu. Köfte yedi ayran içti. Arada BaBa_HaKaN ' la bakışıp '' bu ne zaman büyüdü '' böyle deyip durduk:)
Büyüdükçe paylaştıklarımız artıkça herşey daha keyifli olmaya başladı. Çekirdek aile olarak, kendi kendimize çok güzel eğleniyoruz.
Zaman geçiyor.
Kızımız büyüyor.
Ne güzel ki paylaştıklarımız daha da artacak.
Yapmak istediklerimizi düşündükçe öyle heyecanlanıyorum ki:)

Hiç yorum yok: