Salı, Mart 31, 2009

Park


Bugün hava harikaydı.
Baharın kendini göstermeye başladığı,
güneşin içimizi ısıttığı bir gündü.
Güzel hava demek park demek evde olunca.
Hemen hazırlandık, eskiden gittiğimiz, bize artık biraz uzak olan
Neva ' nın ''eski park'' ına gittik birlikte.
Yol boyu etrafı inceledik.
El ele yürüdük.
Neva '' anne seninle böyle dolaşırken sohbet etmek çok eğlenceli '' dedi.
Zaten son günlerde beni şaşkına çeviren laflar ediyor.
Ağaçları inceledik.
Yola çöp atanlara söylendik.
Parka haftaiçi gelince fazla kalabalık değildi.
Birkaç bebek güneşlenmek için gelmişlerdi anneleriyle.
Neva herzaman ki favori kaydırağı olan kapalı kaydıraktan kaydı.
Sonra da tutturdu '' hani şu kıvrılan kaydırak '' diye.
Daha önce hiç kaymadığı ve yüksek olduğu için ben biraz
mırın kırın ettim.
Ama Neva' nın ısrarlarına dayanamayıp tamam dedim.
Aman da aman zaten o büyümüşte benim haberim yokmuş.



Tüm akrobasi hareketlerini yaparak kaydı.
Yanımdan geçerken de bana göz kırpıyordu.
'' küçük olamam büyümek istiyorum '' diye reklam şarkısını da bir tutturdu ki
inanamadım.


Merdivenleri hızlı hızlı çıktı, yorulmak nedir bilmedi.
Ben de bir güzel güneşlendim.
Hava nefisti çünkü.
Agaçlar tomurcuklanmaya başlamış bile.

Hava da bahar kokusu, çimenler arasında açan minik mavi çiçekler.
İçimi kıpır kıpır etmeye yettiler bugün.

3 yorum:

BaBa_HaKaN dedi ki...

Aahh O parkta ben de olsaydım...

Tabiat Ana dedi ki...

bahar gelmiş evde durulurmu hiç :)
bu arada gizli bahçeden sobeledim sizi :)

Kabataş dedi ki...

Tşk.. Çok Blog Kızım Sizi Dikkatle takip ediyor :D